[Владимир Петровић]

Obeleženo 90 godina od rođenja Nj.V. Kralja Petra II



Beograd, 6. septembar 2013. – Njegovo Kraljevsko Visočanstvo Prestolonaslednik Aleksandar II u pratnji članova Krunskog saveta položio je danas venac na grob svog oca Njegovog Veličanstva Kralja Petra II u porodičnom mauzoleju Crkve Svetog Đorđa na Oplencu povodom 90 godina od rođenja blaženopočivšeg Kralja.



U Crkvi Svetog Đorđe na Oplencu, zadužbini dinastije Karađorđević služen je pomen za pokoj duše Nj.V. Kralja Petra II, nakon čega je Nj.K.V. Prestolonaslednik Aleksandar II položio venac na grob svog oca, blaženopočivšeg Kralja Petra II u porodičnoj kripti. U pratnji Nj.K.V. Prestolonaslednika Aleksandra II bili su i članovi Krunskog saveta: g-din Predrag Marković, Prof. dr Slobodan Marković i g-din Darko Spasić. Poštu Nj.V. Kralju Petru II odali su i članovi Udruženja Kraljevina Srbija zajedno sa građanima Topole.



Nj.V. Kralj Petar II bio je prvorođeni sin Kralja Aleksandra I i Kraljice Marije, Rođen je u Beogradu 6. septembra 1923. Kumovi na krštenju bili su mu engleski Kralj Džordž VI i Kraljica Elizabeta (kasnije Kraljica Majka Velike Britanije). Posle osnovnog obrazovanja koje je stekao na Dvoru, pohađao je školu u Engleskoj, iz koje se vratio posle atentata na njegovog oca 1934. Pošto je tada bio maloletan i imao svega 11 godina, kraljevsko upravljanje zemljom preneto je na Namesništvo koje se sastojalo od tri regenta, među kojima je bio i njegov stric Knez Pavle Karađorđević.



Početak Drugog svetskog rata 1939. stavio je Kraljevinu Jugoslaviju pred tešku odluku: da li da pristupi Trojnom paktu (Nemačka – Italija – Japan) ili da se suprotstavi neuporedivo snažnijem neprijatelju. Odluka Princa Pavla da potpiše ponuđeni ugovor naišla je na žestoke proteste u zemlji, koji su 27. marta 1941. doveli do krize vlade i državnog udara. Prestolonaslednik Petar proglašen je punoletnim, i odmah preuzeo ovlašćenja od Namesništva.



Jugoslovenska vojska nije mogla da se odupre predstojećoj invaziji nacističke Nemačke koja je usledila: Jugoslavija je bila okupirana za 11 dana. Kralj Petar II bio je primoran da zajedno sa vladom emigrira, prvo u Grčku i Palestinu, a zatim u Egipat. U junu 1941. stigao je u Englesku, gde je prihvaćen kao simbol otpora nacizmu. Za vreme svog izbeglištva Kralj Petar II je dovršio školovanje u Kembridžu, nakon čega se pridružio engleskom Kraljevskom vazduhoplovstvu (RAF).



Uprkos slomu jugoslovenske vojske u zemlji su oformljena dva suparniča pokreta otpora. Prvi je bio rojalistički na čelu sa generalom Dragoljubom (Dražom) Mihajlovićem, Ministrom odbrane vlade u izgnanstvu. Drugi je bio komunistički partizanski pokret, koji je vodio komunista Josip Broz - kasnije poznatiji kao Tito. Posledica je bio krvavi građanski rat.



Saveznici su najpre podržavali Mihajlovića, a onda su se preorijentisali na Tita. Godine 1944, u pratnji sovjetskih tenkovskih brigada, partizani su ušli u Beograd i oformili komunističku vladu. Naredne godine, u novembru, monarhija je nezakonito, bez referenduma ukinuta, a Jugoslavija se preobrazila i tokom više od četiri decenije ostala totalitarna jednopartijska država pod vlašću komunističke partije.



Kralj Petar II nikada nije abdicirao. Godine 1947. komunistička vlast je oduzela državljanstvo i konfiskovala imovinu Kraljevskoj Porodici. U izgnanstvu je prvo živeo u Londonu sa svojom suprugom, grčkom i danskom princezom Aleksandrom (od 1944. godine) i sinom Aleksandrom, rođenim 1945. godine. Poslednje godine života proveo je u Americi. Posle duge i teške bolesti umro je u denverskoj bolnici 3. novembra 1970, a sahranjen je u crkvi Svetog Save u Libertvilu. On je bio jedini kralj sahranjen u Sjedinjenim Američkim Državama. 22. januara 2013. godine njegovi posmrtni ostaci preneti su u Kraljevsku kapelu na Dedinju, a 26. maja 2013. godine sahranjeni u zadužbinskoj Crkvi Svetog Đorđa na Oplencu tokom Državne sahrane zajedno sa njegovom suprugom Njenim Veličanstvom Kraljicom Aleksandrom, njegovom majkom Njenim Veličanstvom Kraljicom Marijom i bratom Njegovim Kraljevskim Visočanstvom Kraljevićem Andrejom.